Tai-chi - dla zdrowia i bezpieczeństwa
Tai-chi wywodzi się z Chin i jest to rodzaj sztuki obronnej i ćwiczeń fizycznych utrzymujących dobrą kondycję zdrowotną. Pełna nazwa tej dyscypliny to Tai chi chuan lub Taijiquan.
Są dwie teorie powstania Tai-chi. Pierwsza opierająca się na prawdopodobnie legendarnej osobie Chang San Fenga, który był taoistycznym mnichem żyjącym w XIV wieku. Druga już bardziej prawdopodobna mówi, że twórcą był Wang Tsung Yue żyjący w XVIII wieku. Istnieje kilka stylów Tai-chi. Najstarszy jest styl Chen, najbardziej popularny za to styl Yang, są jeszcze style Sun i Wu oraz Zhaobao. Tai-chi polega na wykonywaniu w bardzo precyzyjny i powolny sposób określonej grupy ruchów mających na celu poznanie swojego ciała.
Ćwiczenia te mają na celu połączenie ciała z duchem i znalezienie równowagi między nimi. Robi się je po to, by się wyciszyć, oderwać od pędzącego świata, a po drugie ćwiczenia te uczą prawidłowego oddychania i mają zbawienny wpływ na układ mięśniowy i szkieletowy, które są rozciągane i rozluźniane. Równowaga, jaką się dzięki tym ćwiczeniom uzyskuje ma też wymierny wpływ na działanie całego ciała. Organizm jest lepiej dotleniony przez co działą sprawniej.
Azjaci w podeszłym wieku wykonują te ćwiczenia po to, by pozostać w jak najlepszej formie fizycznej. Tai-chi. Dzięki ćwiczeniom Azjaci są mniej podatni na choroby wieku starczego, m.in. udary mózgu, Parkinsona i Alzheimera, a do tego mają lepszą pamięć i są dłużej samodzielni.
Tai-chi to ćwiczenia ważne nie tylko dla zdrowia, ale także w aspekcie obronnym. Kiedy opanuje się podstawowe ruchy solo można rozpocząć treningi w parach. Nauczenie się odpowiedniego przenoszenia ciężaru ciała pozwala na zadawanie ciosów z jak najmniejszą utratą sił. Podobnie jest z obroną, czy też unieszkodliwianiem atakującego. Nauka samoobrony obejmuje też ćwiczenia z wykorzystaniem mieczy i szabli. Tai-chi jest inspiracją w tworzeniu układów walk w wielu filmach sensacyjnych szczególnie tych produkcji chińskiej oraz gier komputerowych.
O autorze
Autor: Majka