Wiesz, że wychłodzenie organizmu może być tragiczne w skutkach? To dlaczego uważasz, że inaczej jest w przypadku przegrzania? To równie niebezieczny objaw, dlatego należy robić wszystko, by do niego nie doprowadzić. Trudno o to jednak, kiedy wybierając się ćwiczyć ubierzesz się zbyt grubo. Wówczas nie tylko utrudniasz zadanie swojej aktywności, ale także wystawiasz organizm na dużą próbę.
Przegrzany organizm w trakcie wysiłku musi wykonywać ogromną pracę. Funkcje schładzania organizmu są ograniczone. Serce zaczyna wariować, bo tętno znacznie wzrasta, mogą zacząć się kłopoty z oddychaniem, pojawić się wymioty i zawroty głowy. Wytworzona sztucznie zbyt duża temperatura prowadzi do odwodnienia i hipertermii.
Takie objawy organizmu w żaden sposób nie pomagają w walce o zgrabną sylwetkę. Wręcz przeciwnie - mogą nawet ją zniweczyć. Wiadomo przecież, że w takich okolicznościach ciało staje się słabe i mało wydajne. Wydolność spada i nie ma mowy o efektywnym wykonywaniu ćwiczeń.
Jak ćwiczyć skutecznie?
Po pierwsze kieruj się rozsądkiem. Ubieraj się normalnie, najlepiej w ubrania z bawełny. Przewiewne i wchłaniające pot, bo ten pojawi się nawet, jeśli zaczniesz trening w chłodnym pomieszczeniu. Zawsze dbaj o to, by dostarczać organizmowi dużo wody, by nie doprowadzić do odwodnienia. Kontroluj swoje ciało i jeśli tylko, coś wywoła twój niepokój - nie lekceważ tego. Mroczki przed oczami lub brak tchu to znak, że czas przystopować, zwolnić i odpocząć.
]]>Recepta jest prosta. Wystarczy kierować się zaleceniami doktora Haya. Wymyślona przez niego w latach 30. XX wieku dieta rozdzielna została skonstuowana w oparciu o wiedzę o procesach tawiennych zachodzących w organizmie. Doktor Hay, który chorował na nerki a drogą do ich wyleczenia była tylko odpowiednia dieta, podzielił produkty żywieniowe na grupy, które są trawione w odmienny sposób, dokładnie do ich strawienia wykorzystywane są inne enzymy.
Doktor Hay dostrzegł, że białka i węglowodany osobno zalegają w organizmie ok. 3-4 godzin. Spożyte jednak w jednym posiłku mogą trawić się nawet 10 godzin. Oznacza to, że organizm cały czas wykonuje ogromną robotę. Dodatkowo, przypomina ona nieco syzyfową pracę. Dlaczego? Każdego dnia zjadamy średnio od 3 do 5 posiłków. Wniosek jest taki, że pomiędzy nimi nie ma dziesięciu godzin przerwy. Zatem pokarm nigdy nie jest trawiony do końca, przez co gnije w żołądku, uwalniając niebezpieczne dla zdrowia toksyny. Dieta doktora Haya sprawia, że organizm szybko się oczyszcza i wchodzi na odpowiedni tryb pracy.
Jaka jest więc recepta doktora Haya? Polega ona na niełączeniu ze sobą niektórych grup produktów. Hay podzielił je na trzy kategorie.
- Białka (gotowane mięso i ryby, jajka, mleko, sery)
- Węglowodany (pieczywo, kasze, makarony, ziemniaki, banany, płatki śniadaniowe, muesli)
- Neutralne (twarogi, masło, jogury, kefiry, owoce, warzywa)
Zakazał łączenia ze sobą produktów zaliczanych do białek i węglowodanów. Jeśli zatem przyrządzamy posiłki powinny się one składać albo z samych białek lub węglowodanów, albo można łączyć je z produktami z grupy neutralnych. W ten sposób dieta nie prowadzi do niedoborów, zapewnia wszystkie potzrebne wartości odżywcze, ponieważ nie polega na wykluczeniach żywieniowych. Można jeść wszystko, ale w odpowiednich połączeniach. Powinno się dostarczać organizmowi 5 posiłków dzienne. Każdy z nich poprzedzony powinien być szkalnką wody lub ziołowej herbaty.
]]>O diecie białkowej Dukana słyszał już każdy. W ciągu krótkiego czasu stała się ona najpopularniejszą dietą ostatnich miesięcy. Czy jest ona zdrowa? I dlaczego jej twórca, francuski lekarz dr Pierre Dukan, trafił do sądu?
Podstawą planowanego przez Dukana jadłospisu jest białko, którym należy się żywić w większej niż dotychczas ilości. Wielkim plusem tej diety jest brak konieczności przeliczania kalorii czy stosowania wcześniej ustalonego menu. Ponadto dieta Dukana jest gwarancją braku efektu jo-jo.
Sekretem planu żywieniowego doktora Dukana jest białko, czyli element budulcowy kości. Jeśli w organizmie znajduje się za dużo protein, muszą zostać one wydalone. Żeby tak się stało potrzebna jest bardzo wysoka energia (wyższa niż dostarczana z białka), którą ciało pobiera z tkanki tłuszczowej. Z tej metody odchudzania korzysta niemal 24 milionów ludzi na całym świecie.
Niestety dieta ta nie posiada samych zwolenników. Niedawno francuski dietetyk, Jean-Michel Cohen, określił serwowany przez Dukana jadłospis jako „niebezpieczną fantazję”. Sprawa trafiła do sądu i w lipcu 2011 roku została rozstrzygnięta. Proces wygrał Cohen, który przekonał sąd o niebezpieczeństwie stosowania diety Pierre`a Dukana.
Jego zdaniem za sprawą tej diety białkowej popada się w stan nierównowagi żywieniowej. Przypomina on, iż człowiek nie może jeść samego białka. Stwierdza także, że przez stosowanie wyłącznie proteinowego jadłospisu mocno niszczy się przewód pokarmowy. Prowadzi to do wzrostu poziomu cholesterolu, dolegliwości sercowo-naczyniowych, a nawet do raka piersi. Przez takie opinie wygłaszane m.in. na łamach „Newsweeka” dr Dukan domagał się od dr. Cohena zadośćuczynienia (w wysokości 15 tys. euro) z powodu zniesławienia i spadku sprzedaży jego książek na temat słynnej diety. Jednak sąd wydał wyrok na korzyść Cohena i kazał zapłacić Dukanowi 3 tys. euro za koszty procesowe. Jak podkreśla pełnomocnik dr. Cohena, jest on jednym z pierwszych, którzy zwracają uwagę na niebezpieczeństwo stosowania tej diety.
Jakie są fakty w sprawie słynnej diety proteinowej? Według badań internetowych 80 % osób, które stosowały jedynie białkowy jadłospis, w przeciągu czterech lat wróciło do swojej pierwotnej wagi. Jedynie te diety, podczas których traci się na wadze od pół do kilograma tygodniowo są bezpieczne (jadłospis dr. Dukana zapewnia spadek kilku kilogramów w ciągu tygodnia). W początkowej fazie dostarczania organizmowi wyłącznie nasilającego metabolizm białka, następuje silny spadek wagi, spowodowany spalaniem tkanki tłuszczowej. Po jakimś czasie proces ten stabilizuje się i redukcja tłuszczu w organizmie zostaje wstrzymana. Brak węglowodanów prostych w tej diecie powoduje większą chęć na dozwolone w tym jadłospisie napoje wysoko-słodzone. Duża dawka cukrów prostych powoduje zachwianie poziomu glukozy we krwi oraz zaburzenia w wydzielaniu insuliny. Ponadto osoby stosujące tę dietę cierpią na deficyt minerałów i witamin pochodzących z warzyw i owoców (zakazanych w dwóch pierwszych fazach diety).
Dieta wysokobiałkowa proponowana przez dr. Dukana nie jest dietą racjonalną, ani w żaden sposób uzasadnioną medycznie. Należy ją stosować pod ścisłą kontrolą dietetyka bądź lekarza, gdyż może mieć negatywny wpływ na nasze zdrowie.
Dlatego to, co jemy, przed każdym terningiem ma tak duże znaczenie. Jak więc dobrze się odżywiać i ćwiczyć efektywnie?
Zwracaj uwagę na indeks glikemiczny tego, co spożywasz przed ćwiczeniami. Zbyt wysoka ilość glukozy powoduje, że natychmiast poziom cukru gwałtownie wzrasta. Tym samym zaburzona zostaje gospodarka cukrowa w organizmie. Na wzrost cukru odpowiada trzustka, która zwiększa automatycznie produkcję insuliny. A zbyt duża ilość insuliny działa na wytrącenie zbyt dużej ilosci glukozy.
W efekcie zamiast spalania kalorii organizm odkłada tłuszcz. Co więcej spożycie wysokoglikemicznego posiłku nie zaspokaja głodu, po chwili znów mamy ochotę sięgnąć po jedzenie.
Korzyścią z jedzenia potraw o niskim indeksie glikemicznym jest to, że cukier uwalniany jest powoli. To sprawia, że organizm ma stałe pokłady energii. Tym samym efektywniej spala kalorie. Badania pokazują, że rosądek przy jedzeniu popłaca. Osoby, które dostarczały niejsze ilości glukozy były w stanie spalić nawet dwa razy więcej kalorii, niż te, których jedzenie miało wyższy indeks glikemiczny.
W dniach 23-25 września br. firma Vitafon PL brała udział w odbywających się w Łodzi Targach REHABILITACJA, prezentujących ofertę krajowych i zagranicznych producentów i dystrybutorów sprzętu rehabilitacyjnego, ortopedycznego oraz środków pomocniczych. Firma Vitafon PL, dystrybutor aparatów rehabilitacyjnych służących do terapii wibroakustycznej, zgłosiła swój produkt do udziału w konkursie "Złoty Medal Targów REHABILITACJA", do którego zgłoszonych było również ponad 50 innych produktów rehabilitacyjnych i ortopedycznych. Komisja Konkursowa uznała produkt Vitafon PL za jeden z najlepszych, przyznając mu Wyróżnienie w konkursie o Złoty Medal Targów REHABILITACJA. Urządzenie rehabilitacyjne Vitafon było jedynym produktem z branży fizykoterapii, który uzyskał uznanie ze strony Komisji, w skład której wchodzili następujący specjaliści: prof. dr hab. Aleksander Sieroń (Prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Fotodynamicznej i Laserowej), dr hab. n. med. Grażyna Cywińska – Wasilewska (prof. nadzw. Instytutu Rehabilitacji, Zakładu Kinezyterapii AWF w Poznaniu), dr Marek Kiljański (Prezes Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii), dr n. med. Stanisław Sosnowski (Konsultant Wojewódzki Służby Zdrowia w dziedzinie rehabilitacji), mgr Marek Targaszewski (Fizjoterapeuta, Oddział Rehabilitacji Szpitala MSWiA w Łodzi), a także mgr Paweł Babij (Prezes firmy Interservis Sp. z o.o., organizatora Targów REHABILITACJA).
Przyznanie Wyróżnienia podczas prestiżowych, branżowych targów stanowi oficjalne uznanie aparatów Vitafon oraz terapii wibroakustycznej na polskim rynku. Skuteczność działania urządzeń wibroakustycznych w procesie rehabilitacji pacjentów, którzy doznali urazów, złamań i pęknięć kości oraz osób narzekających na przewlekłe bóle stawów lub pleców, została potwierdzona przez grupę renomowanych specjalistów. "To kolejny dowód uznania, jakie produkty VITAFON zdobywają na polskim rynku. Pragniemy serdecznie podziękować zarówno organizatorom Targów, jak i wszystkim członkom Komisji. Mamy również nadzieję, że to Wyróżnienie stanowi kolejny krok na drodze do zdobycia popularności wśród pacjentów, dzięki której więcej osób zaufa naszym produktom i zdecyduje się na sięgnięcie po terapię wibroakustyczną. Dzięki temu będziemy mogli ulepszać i ułatwiać życie coraz większego grona ludzi", mówi Leonids Berkovics, dyrektor firmy Vitafon PL.
Więcej informacji na temat terapii wibroakustycznej, jej zastosowań i sposobu działania można znaleźć na stronie internetowej www.vitafon.pl, zaś informacje o urządzeniach typu Vitafon uzyskać można w wybranych sklepach ze sprzętem rehabilitacyjnym oraz na stronie internetowej www.vitafon.pl.
]]>Co zrobić, jeśli zapalenie stawów i ich zwyrodnienia pogłębiają się? Jak wyleczyć staw? Przede wszystkim trzeba być przygotowanym do dość długotrwałego i uciążliwego leczenia. Cuda się nie zdarzają. Jeśli „świeże” zapalenie stawów można pokonać w ciągu kilku tygodni, to do wyleczenia wieloletniej choroby zwyrodnieniowej stawów potrzeba będzie kilku miesięcy. Im późniejszy wiek, tym trudniejsze i bardziej długotrwałe jest leczenie, jednak przyniesie ono skutek. Oczywiście, zdarzają się przypadki, że stopień degradacji stawu jest tak dalece posunięty, iż jego leczenie może potrwać wielu lat i z powodu wieku będzie niemożliwe. Jednak uzyskanie znaczącej poprawy i, co jest równie ważne, zahamowanie choroby, zawsze jest możliwe.
Nie można stosować wibromasażerów!
Istnieje wiele modeli urządzeń do masażu i terapii wibroakustycznej, stosowanych w warunkach domowych. Jakie urządzenie wybrać do leczenia stawów i kręgosłupa? Po pierwsze musi to być urządzenie medyczne, posiadające odpowiedni certyfikat. Po drugie, parametry urządzenia winny informować o amplitudzie mikrowibracji i rozpiętości częstotliwości, w jakich urządzenie pracuje. Bezpieczne i naturalne dla organizmu są amplitudy poniżej 50 mikronów. Nie należy stosować wibromasażerów! Bardziej efektywne są urządzenia z ciągle zmieniającą się częstotliwością, w zakresie naturalnej skali dźwiękowej.
Etapy można łączyć.
Bezpośrednie oddziaływanie za pomocą mikrowibracji o częstotliwości dźwiękowej na tkanki organizmu nazywane jest fonowaniem. W instrukcjach do urządzeń leczenie podzielone jest na trzy etapy, jednak, jak pokazuje doświadczenie, przy stopniowym wydłużaniu czasu fonowania etapy można łączyć. Zasady użytkowania i przeciwwskazania dołączane są do instrukcji obsługi urządzeń.
Konieczne jest ograniczenie obciążenia stawu!
- Nie nosić ciężarów powyżej 5 kg;
- Nie przemęczać się, zalecany jest codzienny dwugodzinny odpoczynek. Mniej chodzić w razie zmęczenia;
- Ograniczyć podróżowanie środkami transportu publicznego;
- Przy chorobach stawów nóg podczas chodzenia zwrócić uwagę na płynność i miękkość stawiania kroków. Nie biegać i nie skakać. Podczas schodzenia ze schodów stąpać na zdrową nogę, a chorą dostawiać do zdrowej. Tak samo podczas wchodzenia – obciążać zdrową nogę, a dołączać do niej chorą. Obciążenie dynamiczne jest bardziej niebezpieczne od statycznego;
- Nosić wygodne, miękkie obuwie;
- Podczas rehabilitacji stawu dbać o stopniowe zwiększanie obciążenia i równomierne jego rozkładanie w ciągu dnia. Ilość kroków, stawianych w ciągu dnia, na początku leczenia ograniczyć do 500-1000 (10-20 minut marszu dziennie). Na początku używać laski. Najlepiej jest używać laski z nakładką amortyzującą. Po miesiącu stopniowo zwiększać ilość kroków (dodawać po 50 kroków dziennie lub jedną minutę marszu) i ograniczyć korzystanie z laski;
Należy zmienić sposób odżywiania
Podczas całej kuracji posiłki bogate w białko (mięso, ryba, ptactwo, jaja, kalmary, soja, rośliny strączkowe) spożywać co drugi dzień lub nawet rzadziej. Nie spożywać grzybów. Sprzyja to poprawie funkcjonowania wątroby i wzmaga przepływ limfy przez tkanki organizmu, dostarczając białka wtórnego. Nie ma potrzeby całkowicie rezygnować z mięsa. Tłuszczy w posiłku zawsze powinna być wystarczająca ilość.
Czas leczenia
Kiedy w stawie dopiero pojawia się ból, jego przyczynę udaje się usunąć w ciągu 2-3 dni, dlatego urządzenie do masażu wibroakustycznego najlepiej zawsze mieć pod ręką. Dużo może się zdarzyć: stłuczenie, dłuższe stanie w niewygodnej pozycji, długa praca, kiedy trzeba klęczeć na czymś twardym, nieudany skok itd. Jeśli zdarzyło się coś takiego, lepiej od razu wykonać masaż wibroakustyczny, niż czekać na komplikacje. „Świeże” zapalenie stawów udaje się wyleczyć w ciągu 2-3 tygodni. W przypadku zaniedbanej choroby czas leczenia zależy od stopnia jej rozwoju i degradacji stawu, i trwa od 2 do 12 miesięcy. Czas ten można skrócić, jeśli istnieje możliwość w czasie pierwszych 1-2 miesięcy fonowania 4-6 razy na dobę, skracając proporcjonalnie czas każdego zabiegu (łączy czas fonowania na dobę powinien być zachowany).
Specjalne przerwy w fonowaniu nie są potrzebne. Efekt i tempo regeneracji stawu jest proporcjonalny do łącznego czasu fonowania w miesiącu. Przez pierwsze 1-3 miesiące można, zgodnie z subiektywnymi wrażeniami, nie odczuć poprawy, jednak nie znaczy to, że nic się nie zmienia. Nadal jest obrzęk, stan zapalny i, co za tym idzie, ból, do czasu, aż odpowiednia ilość nagromadzonych obumarłych komórek nie zostanie usunięta z tkanek. W pierwszych tygodniach wrażenie bólu może się nawet wzmóc, ponieważ dzięki mikrowibracjom wzmocnione zostają reakcje obronne. Należy pokonać tę psychologiczną barierę. Mikrowibracje niewątpliwie realizują swoje zadanie, oczyszczając tkanki z produktów przemiany materii, a to zawsze jest korzystne przy przywracaniu prawidłowego funkcjonowania stawu.
Pytania i odpowiedzi
Pytanie: Wiele osób zadaje pytanie, czy można nie fonować obszarów nerek i wątroby?
Odpowiedź: Można, jednak tylko w młodszym wieku. Organizm regeneruje się tak szybko, jak szybko nerki i wątroba radzą sobie z oczyszczaniem krwi i obróbką limfy. Po przekroczeniu 40 roku życia aktywność tych organów ulega obniżeniu. Fonowanie obszaru nerek i wątroby poprawia ich funkcjonowanie, sprzyja normalizacji ciśnienia tętniczego i wzrostowi zdolności do pracy, ponieważ wzmacnia w wyniku tego siłę mięśni.
]]>Przez długi czas uważano, że wibracje są czynnikiem szkodliwym. Wiele osób dobrze zna chorobę wibracyjną. Dobrze znane są także wibromasażery – mogą być stosowane tylko przez zdrowych ludzi, do tego nie za długo. Jednak odkrycia uczonych, dokonane na początku XXI wieku, dowiodły, że wibracje nie tylko nie szkodzą organizmowi, ale są także niezbędnym czynnikiem dla życia organizmów wielokomórkowych. Mikrowibracje, tak samo jak ciepło, stanowią deficytowe zasoby dla wszystkich organizmów stałocieplnych.
| Rodzaj | Amplituda, mm | Częstotliwość, Hz |
| Wibracje | 0,1 - 10 | 0,1 – 100000 |
| Mikrowibracje biologiczne | 0,0001– 0.05 | 0,1 – 10 000 |
Ciepło jest potrzebne w przypadku oddziaływania między molekułami. Mikrowibracje zaś uczestniczą w oddziaływaniu międzykomórkowym. Mikrowibracje w tkankach organizmu człowieka powstają podczas skurczu nawet jednej komórki mięśniowej. Miliardy komórek mięśniowych kurcząc się, dostarczają tkance potrzebnych mikrowibracji. Komórka mięśniowa na skurcz zużywa nagromadzoną energię biochemiczną. Dlatego mikrowibracje w organizmie zawsze znajdują się w stanie deficytu, a budowa anatomiczna organizmu zwierząt i człowieka zadziwiająco odpowiada racjonalnemu pobudzaniu i przekazywaniu mikrowibracji, powstałych podczas aktywności mięśniowej.
Energia sił witalnych.
Na początku ХХ wieku w swoich pracach, znany na całym świecie uzdrowiciel Katsuzo Nishi pisał: „Cały świat jest energią. Na świecie istnieje wiele jej rodzajów. Istnieje energia świetlna, elektryczna. Jest Qi – energia życiowa, wypełniająca świat. Wibracje energii życiowej mają moc uzdrawiającą. Uzdrawiają i ożywiają organy i tkanki, do których przenikają. Chore pozostają organy i tkanki, pozbawione uzdrawiającej mocy wibracji sił witalnych. Kiedy wibracji sił życiowych brakuje w organizmie lub organie, tkance, komórce – pojawiają się procesy zastoinowe. W takim przypadku komórki nie otrzymują pożywienia, nie są z nich wyprowadzane produkty przemiany materii, ponieważ z powodu braku energii powstaje niedostatek siły, zdolnej do ich usunięcia. Dlatego bez ruchu komórki obumierają. Kiedy proces ten obejmuje większą ilość komórek, starzeją się i umierają tkanki i organy organizmu. Człowiek starzeje się, a śmierć fizyczna staje się jeszcze bliższa”.
Dziś, znając nauki Katsuzo Nishi, rozumiemy, że energia sił życiowych jest niczym innym, jak energią mikrowibracji mechanicznych. Mikrowibracje, tak potrzebne do życia, przyjęto nazywać mikrowibracjami biologicznymi.
Mikrowibracje mają swoją historię medyczną
Jeszcze w czasach Hipokratesa medycyna zauważyła korzystny wpływ zwierząt na zdrowie. Jazda konno bez siodła, umieszczanie mruczącego kota na chorym miejscu i inne sposoby wykorzystania zwierząt w leczeniu poważnych schorzeń, od dawna cieszyły się popularnością. Nikt wtedy nie wiedział, że najważniejszym czynnikiem leczniczym są mikrowibracje, przekazywane między tkankami ludzkiego organizmu, bezpośrednio stykającymi się z ciałem zwierzęcia.
Leczenie impulsami elektrycznymi stosowane jest od wielu dziesięcioleci. Stworzono wiele urządzeń do elektroterapii. Różnią się pod względem natężenia elektrycznego, częstotliwości oddziaływania i miejsca stosowania elektrod. Przez długi czas nie było przekonującego objaśnienia mechanizmu leczniczego tego procesu. Dopiero na początku XXI wieku, kiedy było już oczywiste, że mikrowibracje stanowią niezbędny warunek do życia zwierząt i roślin, elektroterapia zyskała nową podstawę w odniesieniu do efektywności: każdy impuls elektryczny wymusza pobudzanie pewnej ilości tkanki mięśniowej, których kurczenie się powoduje powstawanie mikrowibracji. Jednak nie wszystkie obszary i organy poddają się elektroterapii. Poza tym elektroterapia powoduje zwiększenie zużycia energii, nagromadzonej w mięśniach i komórkach nerwowych. Niektóre komórki mogą ulec uszkodzeniu.
Odkrycie XXI wieku
Medycyna od dawna wie o mikrowibracjach, powstających dzięki napięciu mięśniowemu. Mięsień jest peryferyjnym sercem – pisał o tym zjawisku znany uczony, Nikołaj Iwanowicz Arinczyn. Wiedza ta legła u podstaw zdrowotnej kultury fizycznej i gimnastyki oddechowej. Odkrycie z początku XXI wieku polega na tym, że część komórek mięśniowych kurczy się 24 godziny na dobę, czyli także w stanie całkowitego spoczynku, tworząc mikrowibracyjne tło.
Organizm wykorzystuje energię mikrowibracji w następujących celach:
· Pobudzania odprowadzania limfy z tkanek dzięki zastawkom w naczyniach limfatycznych;
· Zapewnienia krążenia krwi, dzięki zastawkom w naczyniach krwionośnych;
· Transportu komórek układu immunologicznego przez tkanki i utylizacji obumarłych komórek;
· Zapewnienia przebudowy przestrzennej struktury komórkowej w procesach regeneracyjnych;
· Wprowadzenia komórek macierzystych ze szpiku kostnego do obiegu.
Powstawanie deficytu mikrowibracji biologicznych.
Niski poziom tła mikrowibracyjnego, zwłaszcza podczas snu, obniża odporność, hamuje odbudowę sił witalnych i procesy lecznicze. Deficyt mikrowibracji może mieć charakter ogólny lub miejscowy. Różne są przyczyny deficytu mikrowibracji własnych - wyczerpanie rezerw energetycznych w komórkach, problemy z przewodnictwem impulsów nerwowych, na przykład z powodu obrzęku w obszarze kręgosłupa.
Mikrowibracje biologiczne powstają:
· przy kurczeniu komórek mięśniowych;
· podczas wibrowania wiązadeł głosowych dzięki strumieniu powietrza.
Najczęściej dochodzi do powstania deficytu mikrowibracji dźwiękowej (akustycznej) częstotliwości (20-10 000 Hz). Prawdopodobnie dlatego niemowlęta tak głośno krzyczą. Tkanki mięśniowe dostarczają mikrowibracji sobie, a tym samym przylegającym do nich organom. Jeśli jednak komórki mięśniowe uległy wyczerpaniu lub doszło do zakłócenia przewodnictwa nerwowego, tworzy się błędne koło, z którego bez pomocy z zewnątrz ciężko się wydostać.
Kompensacja deficytu mikrowibracji biologicznych.
Urządzenia, pozwalające kompensować deficyt mikrowibracji w tkankach, powstały na długo przed odkryciem zjawiska tła mikrowibracyjnego człowieka i zyskały określenie wibroakustycznych. Mikrowibracje z tych urządzeń przenikają do wszystkich organów i tkanek na głębokość do 10 centymetrów dzięki specjalnej budowie przetworników - wibrofonów.
Proces oddziaływania wibroakustycznego, podczas którego dochodzi do kompensacji deficytu mikrowibracji biologicznych, nazywany jest fonowaniem. Jeśli fonowanie ma charakter leczniczy, nazywamy je terapią wibroakustyczną. Jeśli zaś stosowane jest w profilaktyce chorób, nazywamy je masażem wibroakustycznym.
Budowa urządzeń wibroakustycznych jest opatentowana. Urządzenia produkowane są pod marką VITAFON, co w tłumaczeniu z łaciny symbolicznie znaczy „dźwięki życia”. Mikrowibracje prawie nie są przekazywane przez powietrze, dlatego wibrofony urządzeń skonstruowane są tak, aby można je było stosować bezpośrednio na skórę we wszystkich obszarach ciała. Aby zapewnić odpowiednią amplitudę mikrowibracji w całym spektrum częstotliwości biologicznych, w urządzeniach ciągle zmienia się częstotliwość mikrowibracji.
]]>Wewnątrz kręgów znajdują się otwory, które razem tworzą kanał kręgowy, przez który przechodzi rdzeń kręgowy. Między każdą z par kręgów znajdują się otwory, przez które przechodzą odchodzące od rdzenia kręgowego naczynia nerwowe. Każdy z nerwów rozpoczyna się z dwóch korzonków: przedniego i tylnego. Wrażliwe tylne korzonki nerwowe przewodzą do rdzenia kręgowego informacje na temat stanu wszelkich układów i organów. Przez przednie korzonki nerwowe, motoryczne, przechodzą sygnały z ośrodkowego układu nerwowego do mięsni i innych organów. Ogółem w organizmie znajduje się 31 par korzonków nerwowych: 8 szyjnych, 12 piersiowych, 5 lędźwiowych, 5 krzyżowych i jedna w części guzicznej. Obydwa korzonki nerwowe łączą się w jeden nerw.
Istnieje więc 31 par różnych – autonomicznych i motorycznych – nerwów, które unerwiają określone narządy czy części ciała (rys. 1). Od stanu tych nerwów zależy bardzo dużo: rytm pracy serca, regulacja przepływu krwi w organizmie, ruchy perystaltyczne jelit, sprawność organów odprowadzających żółć, sprawność systemu moczowego, sekrecja gruczołów – czyli działanie wszystkich narządów i układów.
Rys. 1 Ośrodkowy układ nerwowy, regulujący pracę narządów i części ciała
Specyficzna budowa kręgosłupa chroni mózg i rdzeń kręgowy przed wstrząsami i urazami. Zdrowy kręgosłup pozwala na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, a co za tym idzie na zdrowe i pełnowartościowe życie człowieka. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby dziecko utrzymywało prawidłową postawę. Jeśli jednak kręgosłup jest słaby, skrzywiony, jeśli odstępy między poszczególnymi kręgami są mniejsze niż być powinny lub ma miejsce jakaś inna patologia, włókna nerwowe są uciskane, ich ukrwienie jest mniejsze, a to z kolei może doprowadzić do ich dysfunkcji w przewodzeniu impulsów nerwowych i przekazywaniu poleceń do mięśni i organów wewnętrznych. Inaczej mówiąc, dochodzi do zakłócenia pracy układów organizmu.
Jeśli do takich zakłóceń doszło w odcinku szyjnym kręgosłupa, pojawiają się bóle głowy, szyi, rąk, pogarsza się ukrwienie mózgu, dochodzi do zawrotów głowy i obniżenia zdolności intelektualnych. Jeśli zmiany dotknęły kręgów odcinka piersiowego kręgosłupa, pojawiają się bóle serca, żołądka, jelit. Bardzo często człowiek chce leczyć całkowicie chore serce, nie podejrzewając nawet, że przyczyną symptomów jest wada kręgosłupa. Zakłócenie pracy odcinka lędźwiowego kręgosłupa grozi bólem w pasie i nogach, pojawiają się często skurcze mięśni nóg, problemy z pęcherzem moczowym, prostatą, problemy ginekologiczne i inne choroby.
Zdarzają się ponadto takie uszkodzenia kręgosłupa, które bezpośrednio nie powodują bólu, ale doprowadzają do poważnych problemów w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych. W zależności od tego, które dokładnie z włókien nerwowych zostało naruszone, w organizmie pojawiają się problemy w funkcjonowaniu żołądka, wątroby, niedokrwistość wegetatywna, przewlekłe choroby dróg oddechowych, choroby układu moczowo-płciowego. Wady kręgosłupa mogą doprowadzić do chorób praktycznie wszelkich narządów. Nie jest to, rzecz jasna, jedyna przyczyna wszystkich chorób, jeśli jednak wady te nie zostaną skorygowane, niewielkie są szanse na całkowite wyleczenie.
Bez względu na rodzaj wady kręgosłupa wszelkie nasze działania powinny być skierowane na przywrócenie lub poprawę krążenia krwi we włóknach nerwowych. Jeśli kręgosłup jest zdrowy, nerwy nie są zagrożone bez względu na ruchomość tułowia. Jednak jeśli ruchom tym towarzyszy dodatkowo obciążenie fizyczne (podnoszenie dużych ciężarów), to w najbardziej obciążonych kręgach może dojść do uszkodzenia, polegającego na ucisku na włókno nerwowe, zakłóceniu krążenia krwi czy zmniejszenia sprężystości dysków, znajdujących się między kręgami. Może dojść nawet do ich przesunięcia (przepuklina dyskowa, dyskopatia). Przemieszczony dysk może powodować ucisk na rdzeń kręgowy. Jest to bardzo niebezpieczne i wymaga starannej diagnostyki oraz specjalistycznego leczenia. Jeśli z jakiegoś powodu mięśnie są osłabione lub przemęczone z powodu utrzymywania niewygodnej pozycji, do uszkodzenia może dojść nawet w przypadku ograniczonego obciążenia.
W przypadku kolejnych obciążeń kręgosłupa jego uszkodzenia mogą się pogłębiać. W obszarach stłuczeń, urazów, obciążeń takie obrażenia mogą się potęgować szybciej i to właśnie w tych obszarach najprędzej mogą pojawić się problemy zdrowotne. Z biegiem lat otwory między kręgami zmniejszają się – odkłada się w nich wapń, który nie został wchłonięty przez tkankę kostną organizmu z powodu osłabionego jej ukrwienia. Proces ten nazywany jest osteochondrozą. Powierzchnia kręgów staje się nierówna, pokrywają ją wypukłości, co powoduje zwiększenie ryzyka ucisku lub uszkodzenia nerwów. W rezultacie może rozwinąć się proces zapalny (zapalenie korzonków nerwowych), który z kolei wywoła obrzęk, przez który korzonki nerwowe będą uciskane jeszcze mocniej.
W podeszłym wieku pojawia się tak duża liczba uszkodzeń, że włókna nerwowe praktycznie na stałe narażone są na ucisk. Na tym etapie nawet proste ruchy mogą doprowadzić do uszkodzenia układu nerwowego. Wtedy także znacznie wzrasta ilość chorób, atakujących nasz organizm. Rację mieli wschodni mędrcy, którzy twierdzili, że „człowiek jest na tyle młody i zdrów, na ile giętki i zdrowy jest jego kręgosłup”. Funkcjonuje jeszcze jedna mądrość ludowa: „Jeśli cierpisz na wiele chorób, chory jest twój kręgosłup”.
Celem zastosowania terapii wibroakustycznej w procesie leczenia kręgosłupa jest:
- Poprawa krążenia krwi w mięśniach w celu ograniczenia ich napięcia i poprawy wyważenia kręgosłupa.
- Usunięcie bólu mięśni, pojawiającego się w wyniku ich przeciążenia.
- Odbudowa i poprawa krążenia krwi w uciskanych włóknach nerwowych.
- Poprawa elastyczności dysków międzykręgowych dzięki poprawie krążenia krwi.
- Usunięcie obrzęku.
- Rozpuszczenie odkładającej się soli.
Jak już zostało powiedziane, oprócz bólu, w kręgosłupie mogą pojawić się takie patologie, jak przepuklina dysków międzykręgowych, zapalenie korzonków nerwowych, obrzęki. W każdym z konkretnych przypadków nie jest łatwo określić złożoność schorzeń. Potrzebne są do tego dostateczne kwalifikacje lekarza, a także specjalistyczne urządzenia. Przy tworzeniu programu leczenia bardzo ważne jest wzięcie pod uwagę możliwości pojawienia się stanów zapalnych. Jeśli jest choć najmniejsza możliwość ich powstania, należy stosować urządzenie wibroakustyczne tylko w połączeniu z lekami przeciwzapalnymi. Należy jednocześnie pamiętać, żeby nie stosować silnych preparatów przeciwbólowych bez konsultacji z lekarzem – ból jest wskaźnikiem uszkodzeń naszego organizmu. Ignorowanie bólu lub próba walki z nim spowoduje tylko dodatkowe problemy w przyszłości.
Rozpuszczanie złogów soli i przywracanie elastyczności dyskom międzykręgowym trwa dość długo. W celu osiągnięcia radykalnej poprawy zabiegi należy przeprowadzać przez 2-3 miesiące. Wytrwałość może doprowadzić do powiększenia się otworów między kręgami i wygładzenia powierzchni samych kręgów, co zmniejszy możliwość powstawania uszkodzeń i tworzenia nacisku na włókna nerwowe. Zaleca się coroczne stosowanie terapii – efekt leczenia będzie wtedy utrzymany.
Niestety, większość chorych, w przypadku osiągnięcia zadowalających rezultatów leczenia, rezygnuje z zabiegów. Pojawiają się ponadto inne przyczyny zaniechania leczenia: brak Niestety, większość chorych, w przypadku osiągnięcia zadowalających rezultatów leczenia, rezygnuje z zabiegów. Pojawiają się ponadto inne przyczyny zaniechania leczenia: brak widocznych efektów w pierwszym etapie leczenia, poczucie wyzdrowienia w przypadku pozbycia się wrażeń bólowych, a także inne problemy ze zdrowiem. Nie należy leczyć wszystkiego naraz – stworzy to zbyt duże obciążenie dla organizmu. Choroby trzeba wtedy leczyć etapami, zaczynając z najpoważniejszych chorób. Ludzie spieszą się i, kiedy już poczują poprawę, biorą się za leczenie kolejnej choroby. Jednak to właśnie kręgosłupowi trzeba poświęcić najwięcej uwagi. Kiedy kręgosłup będzie zdrów, część problemów zniknie sama.
Czasami uszkodzenia w kręgosłupie są nieodwracalne. W takich przypadkach nie ma już możliwości pozbycia się ucisku na włókna nerwowe. Pozostaje jedynie utrzymanie w nich krążenia krwi na podstawowym poziomie okresowymi terapiej wibroakustycznej.
Profilaktyczne zabiegi najlepiej jest rozpocząć, kiedy jeszcze nie ma konkretnych oznak choroby i ostrego bólu podczas wykonywania prostych czynności. Najpierw leczeniem należy objąć te odcinki kręgosłupa, które w ciągu życia najbardziej były narażone na kontuzje lub stłuczenia. Jeśli takich kontuzji nie było – zaczynamy od najważniejszego z odcinków kręgosłupa – odcinka szyjnego. Następnie przechodzimy do odcinka lędźwiowego lub lędźwiowo-krzyżowego, a dopiero później do odcinka piersiowego.
Podczas leczenia kręgosłupa może pojawić się ból. Jego pojawienie się wyjaśniane jest tym, że poprawa krążenia krwi i przewodzenia sygnałów we włóknach nerwowych pozwala bólowi dotrzeć do mózgu. Wcześniej nie miało to miejsca z powodu poważnego ograniczenia przepływu krwi i utraty wrażliwości w obszarze zaatakowanym chorobą.
]]>